Een donkere wolk boven het hartcentrum van het OLVG?

Mooie ervaring: dotteren in het hartcentrum OLVG

Op vrijdag 8 mei 2015 werd ik op een brancard binnengereden in de Lounge Dagbehandeling van het Hartcentrum van het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis in Amsterdam.

Ik mocht van de brancard afstappen en betrad een verfrissende no-nonsense omgeving. De lounge had iets weg van een lounge van een hotel of van een cruiseschip. Ik werd ingeschreven door een, voor zover ik dat kon beoordelen, efficiënt werkende dame achter de balie van de receptie, ze vertelde me vriendelijk en duidelijk wat me stond te gebeuren. Er waren meerdere patiënten aanwezig die er ontspannen bij zaten in gemakkelijk zittende fauteuils in gezellige zithoekjes.

Ik was redelijk snel aan de beurt en een verpleger escorteerde me naar de operatiezaal. Tot mijn (aangename) verbazing kon ik zonder veel omhaal op de operatietafel gaan liggen met mijn gewone kloffie en sloffen nog aan. Alleen de mouw los want het dotteren verloopt via een gaatje in de pols.

In mijn geval duurde het hele proces een uur en ik kon zelf weer begeleid door een verpleger naar de lounge teruglopen.

Voordat ik van de operatietafel afstapte vertelde de cardioloog aan de hand van de bewaarde schermbeelden wat hij precies had gedaan. Ik complimenteerde hem over de plezierige aanpak. Hij vertelde me dat ze dit al 20 jaar doen en dat er nooit een infectie was opgetreden. Helaas komt er aan deze praktijk een einde want door samenwerking met andere ziekenhuizen vereist men onderwerping aan de heersende protocollen. Tussen de lounge en de operatiezaal moet een sluis worden gebouwd en de operatieprocedure wordt 'aangescherpt'. Dit gaat ongetwijfeld veel geld kosten en ook de kosten van de operatie zullen stijgen.

De dolgedraaide protocollen idioterie.

Vanwege mijn oude beroep kijk ik graag naar de doelmatigheid van processen. In dit geval vind ik de werkwijze bijzonder efficiënt en als patiënt ervoer ik de omgeving en de werkwijze als plezierig en geruststellend. Ik geloof dat er aan de doelmatigheid niet veel verbeterd kan worden. Patiënten ervaren het als plezierig en de cijfers tonen aan dat het veilig is.

Dit moet men dus niet gaan veranderen. Maar ik ben bang dat de strenge protocol-meesters, die zelf waarschijnlijk nooit een patiënt van dichtbij hebben gezien, deze idioterie vakkundig zullen implementeren (jargon voor door de strot rammen). De protocollen-manie en certificering-drift heeft tot een hele industrie op dat gebied geleid. Het is niet de zorg zelf die voor kostenstijgingen verantwoordelijk is maar de bureaucratie er omheen. Om maar te zwijgen van de 'marktwerking' en de financiering van de zorg zelf.

De cardiologen van het hartcentrum OLGV laten zien dat ze heel goed zonder die landelijke protocollen kunnen werken.

Natuurlijk zijn in bepaalde gevallen protocollen nodig, ik zou niet graag in een vliegtuig steppen waar de piloten voor de start nalaten een checklist grondig af te werken. Maar men moet kunnen accepteren dat specialisten die zelf een voorbeeldige werkwijze hebben ontwikkeld, die manier handhaven.

Al het bovenstaande geeft mijn opinie weer en is gebaseerd op mijn waarnemingen. Ik citeer niemand letterlijk, het is mijn interpretatie van wat ik zag en hoorde.