Ben je onzeker tegenover anderen?
Durf je jezelf niet goed te uiten? Ben je verlegen? Ben je bang voor wat anderen van je denken? Daarin sta je niet alleen. Maar valt er iets aan te doen? Ja! Ik kan je verzekeren dat het kan.
Dit verhaal is niet gebaseerd op diepgaand psychologisch onderzoek en het heeft ook geen wetenschappelijke onderbouwing. Het is gebaseerd op levenservaring van anderen en van mijzelf.
Waarom ben je onzeker?
Op die vraag kan ik natuurlijk geen antwoord geven. Jouw onzekerheid kan vele oorzaken hebben. Een veel voorkomend kenmerk van onzekere mensen is dat ze tobben over hun onzekerheid en op die manier veel met zichzelf bezig zijn. Door onzekerheid geplaagd hebben ze moeite om contacten te maken. Daardoor zijn ze noodzakelijkerwijs op zichzelf gericht. Zonder het zelf te willen zijn eigenlijk egocentrisch. Herken je dat? Als je dit bij je zelf herkent dan heb ik goed nieuws voor je: daar valt wat aan te doen.
Hoe kom je van die onzekerheid af?
Wanneer je met iemand praat en je hebt op dat moment last van onzekerheid dan kost het je veel moeite om het gesprek gaande te houden. Je weet niet wat je moet zeggen en dat maakt je alleen maar onzekerder. Je denkt dat die ander je maar een saaie piet vindt.
We moeten die situatie dus omdraaien. Hoe dan? Door opeens interessante verhalen te gaan vertellen?
Nee, je laat de ander interessante verhalen te vertellen door het stellen van vragen. Dat is echt eenvoudig. Denk maar aan vragen als: Hoe was de vakantie? Hoe is het met de kinderen? Hoe gaat het op je werk?
Met zulke vragen gaat de ander praten. Luister goed, concentreer je volledig op de ander. Laat de ander uitpraten. Vergeet je zelf. Het verhaal van de ander levert gegarandeerd meer goede vragen op. Wanneer de ander pauzeert, stel je een volgende vraag. De meeste mensen praten graag over zichzelf.
Als je dit een tijdje doet dan zul je merken dat de anderen een gesprek met jou als plezierig en interessant ervaren. Je wordt een gewaardeerde gesprekspartner terwijl je de ander laat praten!
Het moet wel echt zijn.
In het begin zal het je wel moeite kosten om echte interesse te hebben. Maar als je jezelf eerlijk op de ander richt komt dan snel vanzelf. Vooral wanneer je gaat merken dat de aandacht voor de ander de vicieuze cirkel van negatieve gedachten over jezelf doorbreekt. Hoe meer je de aandacht op de ander richt des te minder denk je aan je eigen problemen en onzekerheid. Geef ook iemand een welgemeend compliment. Als je op de ander geconcentreerd bent dan valt je vast wel iets op waarover een compliment te maken is. Als het welgemeend is dan zal iedereen dat als prettig ervaren.
Vermijd roddel.
Wanneer je merkt dat het gesprek een roddelpraatje gaat worden, probeer het dan met vragen over je gesprekspartner zelf, een positieve kant op te sturen. Lukt dat niet, maak dan op een positieve en beleefde manier een eind aan het gesprek. Deelnemen aan roddel doet vooral jezelf veel kwaad. Het beïnvloedt je gedachten op een negatieve manier. Het maakt je echt niet zelfverzekerder omdat je diep in je hart wel beseft dat de roddelpartner over jou gaat roddelen zodra je je hielen licht.
Roddel staat ook een oprechte belangstelling voor anderen in de weg.
Begin meteen.
Begin er meteen mee. Je hoeft er niets voor te leren, sterker nog je leert ervan. Je zult snel merken dat je minder onzeker wordt en op den duur wordt je zo zeker van jezelf dat je je eigen verhaal ook kwijt zal kunnen. Maar voor de komende tijd: luister meer dan dat je zelf praat!
Ik denk dat je niet alleen meer zelfvertrouwen krijgt door een ander vragen te stellen. Je wekt een ander wel interesse op diverse onderwerpen maar een eigen mening is net zo belangrijk. Gebrek aan zelfvertrouwen is een soort faalangst welke ontstaan is door onvoldoende opvoeding c.q aandacht van het ouderlijk gezag, of welke door een traumatische maar zeer belangrijke gebeurtenis in het leven is ontstaan welke niet goed is verwerkt in het onderbewuste en je daardoor word beïnvloed in je verdere leven. Hoofdzaak is dat dit kan worden verholpen door dingen te gaan ondernemen waarvan je dacht dat die je niet lukken zou, lid worden van een vereniging bijvoorbeeld, of anders in de richting van professionele hulp. Wanneer je dat niet doet kun je in een sociaal isolement raken of zelfs in een depressie en zelfs, niet geheel ondenkbaar, tot echt fysieke klachten. Het gehele leven is een leerproces en er zullen zeker dingen fout gaan maar schaam je daarvoor niet.
ReplyDeleteHelemaal mee eens, een uiterst nuttige aanvulling op mijn column
ReplyDeleteHeb dit weer als herkenbaar en zeer leerzaam ervaren! En zeker ook de informatie als aanvulling op de column. Ga er zeker wat mee doen want zie het in myn omgeving gebeuren.
ReplyDelete