Banken moeten eigen rommel opruimen!

Waar gaat het over?

Omvallende bank in een hellend gebouw. Symboliek!

Mensen met een te hoge hypotheekschuld die gedwongen worden om hun huis te verkopen blijven vaak met een restschuld zitten. Eigen schuld, hoor je vaak zeggen. Dat vind ik toch te kort door de bocht. Destijds, toen de bomen nog tot aan de hemel groeiden en het geld niet op kon, zijn de banken behoorlijk kwistig met hypotheekverstrekking omgegaan. Naast de klant zelf treft de bank ook wel enige blaam. Er zijn dus 2 schuldige partijen. De overheid heeft destijds als toezichthouder gefaald en heeft al die prethypotheken toegelaten. Een derde aansprakelijke partij dus.

Wat gebeurt er nu? 
De klant kan bijvoorbeeld door echtscheiding of ontslag de hypotheek niet meer betalen. De klant draait volledig voor het probleem op en blijft vaak door toedoen van professionele koopjesjagers op huizenveilingen, met een hoge restschuld zitten. De bank krijgt hoe dan ook zijn geld toch wel. Voor de klant is het een drama. Uit je huis gezet worden (want dat is wat er gebeurt) is een traumatische ervaring die je niemand toe zou wensen.

Wat moet er dan gebeuren?
De overheid moet nu alsnog haar verantwoordelijk nemen en snel met wetgeving komen die de restschuld voor rekening van de bank zelf laat komen.
Zo vreemd is deze gedachte niet want banken hanteren bij hypotheekverstrekkingen een risico-opslag voor het geval er een hypotheektransactie op een probleem uitloopt. Die risico-opslag steken ze in eigen zak en als er dan een probleem ontstaat laten ze daar de klant volledig voor opdraaien.
Wanneer de banken een restschuld voor hun rekening moeten nemen snijdt het mes aan twee kanten, banken zullen voortaan wel uitkijken met het verlenen van riskante hypotheken (voorzover ze dat al niet doen) en bij een gedwongen verkoop zal de bank er alles aan doen om een fatsoenlijke prijs te bedingen.
Bovendien is er een prikkel voor de bank om tot een meer humane oplossing te komen dan een gedwongen huizenveiling.