Tom Poes en het Minkukel Plafond.

Tom Poes, het slimme ventje.

Iedereen kent hem wel, het slimme vriendje van Heer Bommel, de creatie van Marten Toonder.

Tom Poes is een manneke dat zelf nadenkt en met originele oplossingen komt voor de problemen waar Heer Bommel door zijn eigen domheid in verzeild is geraakt. In alle strips van Heer Bommel is Tom Poes meestal de slimste figuur. Toch blijft hij onopgemerkt, terwijl hij in de virtuele wereld waarin hij rondwandelt een glanzende carriere had kunnen maken. 

Ik ben in het bedrijfsleven en vooral in grote organisaties regelmatig getalenteerde en ambitieuze mensen tegengekomen, die vreemd genoeg toch niet tot de top doorbraken. Volgens modern carriere-denken ligt het aan henzelf, niet genoeg netwerken, niet aan hun imago werken en dergelijke.

Het is niet zo dat ze niet opgemerkt worden. Mensen die hun werk zeer goed doen, steken meestal wel boven het maaiveld uit. Er is iets wat ze tegenhoudt.

Het Minkukel Plafond.

Getalenteerde werknemers in grote organisaties stuiten regelmatig op het Minkukel Plafond, dat wordt gevormd door onbenullen in de laag boven hen.

Wat zijn dat voor mensen die ik hier onbenullen noem? Meestal zijn het goed opgeleide mensen met een bovengemiddeld IQ. Domkoppen zijn het niet maar toch zijn het onbenullen.

Grote organisaties bieden mensen de gelegenheid om carriere te maken. In goed georganiseerde en gereglementeerde bedrijven is het voor niet al te domme mensen goed mogelijk om hoog te klimmen. Als men zich handig van de regels bedient en sociaal vaardig is, dan kom men een heel eind. Hun talent ligt in het vermogen om in de organisatie te klimmen. Dat is iets anders dan goede dienstverlening aan klanten of het ontwikkelen van nuttige producten en diensten. Ook zijn het niet noodzakelijkerwijs kundige managers die hun afdeling goed weten te leiden. Waar ze goed in zijn is het zich presenteren als een geslaagde figuur. Imago-controllers zijn het.

Er doen zich in elk bedrijf situaties voor die niet in het Handboek Organisatie & Operaties beschreven zijn. Dan komt het aan op inventiviteit en origineel denken. In dergelijke situaties falen ze maar dat weten ze meesterlijk af te schuiven op de medewerkers onder hen. Die krijgen de schuld en worden kaltgestellt. Terwijl die medewerkers niet zelden juist de besten zijn. Een voorbeeld is de klokkenluider bij de NZA, de briljante Arthur Gotlieb. Hij probeerde eerst zijn superieuren te wijzen op de misstanden bij de organisatie. Hun onbenul (ondanks hun wellicht ruim toereikende IQ) deed hen de waarschuwingen in de wind slaan. Erger nog, Gotlieb werd tegengewerkt en hij pleegde in wanhoop zelfmoord.

Wat te doen bij het stuiten op het Minkukel Plafond?

Wanneer je denkt dat je zelf tegen het MP aan stoot dan kan ik je maar een advies geven. Ga weg en zoek naar een bedrijf dat nog jong is en nog niet vastgeroest is in interne regelgeving en organisatie. Kijk naar de organisatiestructuur. Hoe platter hoe beter. Mijdt bedrijven met een matrix-organisatie als de pest. Succes!