Rutte en Colijn (2)

Als je kritiek hebt moet je ook een alternatief kunnen bieden.
Op mijn stuk van gisteren kreeg ik het commentaar dat het aanzetten van de geldpersen op een ramp uitloopt. Ik had dat helemaal niet voorgesteld maar doordat ik alleen maar kritiek uitte lokte ik een dergelijke reactie natuurlijk uit. Ik had op zijn minst in grote lijnen moeten aangeven hoe het dan anders zou kunnen. Dat doe ik nu als vervolg op het stuk van gisteren.
Rutte en zijn collega's fixeren zich op de 3% norm en weten niets beters te bedenken dan bezuinigingen en belastingverhogingen. De bezuinigingen worden gepresenteerd als "hervormingen". Het zijn gewoon harde bezuinigingen die zo diep in bepaalde sectoren snijden dat er elementen wegvallen, dat noemt men nu hervormingen.

Mogelijke echte hervormingen in de zorg.
In de zorg is er sprake van een vreemde paradox. De sterke focus op kostenbeheersing leidt juist tot kostenverhoging. De denkfout is dat als men de kosten zichtbaar maakt door te declareren, men ze dan onder controle kan krijgen. De praktijk laat zien dat dit een foutieve gedachte is. De oplossing is dat men de focus richt op de capaciteit die nodig is om patienten te behandelen. Dit betekent een drastische verandering in het systeem van de zorgfinanciering. Verwijder verzekerings maatschappijen uit de zorgketen en de premie betalen we aan de overheid. Die distribueert de middelen naar behoefte over de zorginstellingen. Zie ook mijn artikelen Marktwerking in de zorg is waanzin en Zijn zorgverzekeraars onmisbaar? De besparingen die men dan realiseert lopen in de miljarden. Vergeet niet dat we met onze premies de kosten, de winsten en de bonussen van de zorgverzekeraars betalen. Robin van Linschoten beweert zelfs dat er 25% op de zorgkosten bespaard kan worden door de zaak efficiënter te organiseren. Daarmee zouden we tientallen miljarden besparen. Daarmee zouden we de hele 3% discussie al kwijtraken.

Mogelijke hervormingen in het onderwijs.
Geef het onderwijs terug aan de onderwijsgevenden. Schrap betaalde bestuursfuncties. Lid zijn van een schoolbestuur moet een onbetaalde erebaan zijn. Managers die zelf geen onderwijs geven hebben niets in het onderwijs te zoeken. Draai die malle schaalvergroting terug. Door deze maatregelen is men binnen de kortste keren van alle dor hout in het onderwijs af. Zie ook mijn artikel Cold Turkey therapie voor het onderwijs.

Het openbaar vervoer.
Voordat de NS onderworpen werd aan de marktwerking was het één bedrijf. Om de concurrentie te bevorderen werd dit redelijk efficient draaiende overheidsbedrijf opgesplitst in NS reizigersvervoer en ProRail. Laten we deze idioterie eens bekijken van de invalshoek van de reiziger. Wanneer u een treinkaartje koopt van Leiden naar Utrecht, kunt u dan kiezen uit meerdere aanbieders? Natuurlijk niet. De concurrentie is vrijwel theoretisch en speelt zich af op het verlenen van vervoersconcessies. De reizende burger heeft daar niets aan. Een voorbeeld is nu het hogesnelheidstraject van Amsterdam naar Brussel dat nu na het Fyra debacle mogelijk door een andere maatschappij dan de NS geëxploiteerd zou kunnen worden. U en ik hebben daar niets aan. Al dit geklungel, voortspruitend uit de privatiseringsideologie en het in handen geven van een goed draaiend overheidsbedrijf aan pseudo-ondernemers, heeft geleid tot de verspilling van honderden miljoenen euro's als het geen miljarden euro's zijn. Remedie: samenvoegen van NS en ProRail geef de organisatie weer in handen van de vaklui.