Een nieuwe dag, hoe blijft die nieuw?

Een nieuwe dag dient zich aan.

Zonsopgang bij een lege zee

Toen ik vanmorgen achter mijn computer ging zitten om mijn dagelijkse column te schrijven, had ik zoals gewoonlijk nog geen flauw idee waarover ik het zou hebben. Dat idee valt mij meestal binnen een halve minuut te binnen. Het eerste idee is meestal een titel, de rest volgt vanzelf. Dat was ook nu weer het geval, mijn hoofd was volkomen leeg. Ik keek naar buiten en zag dat de zon al intens over de daken van de huizen scheen, de witgeverfde dakranden schitterden en maakten me, als gaven ze een helder klinkende groet, klaarwakker. Een nieuwe dag!
Het plaatje is een olieverfschilderij van Philippe Waldack, Ik koos het als metafoor voor een nieuwe dag en een "leeg hoofd".

Een nieuwe dag, een nieuw begin.
Ken je dat gevoel? Je staat op, je schuift de gordijnen open en het zonlicht straalt je tegemoet. Op zo'n moment kan een fris gevoel je helemaal doortintelen. Maar ja, voordat we op het werk gearriveerd zijn is dat gevoel meestal verzwakt en in de avond is zelfs de herinnering eraan helemaal verdwenen. Jammer is dat eigenlijk, je zou dat gevoel de hele dag wel willen hebben.

Hoe blijf je de hele dag fris?
Kan dat überhaupt? Je zou denken van niet en bij de meeste van ons is dat ook niet het geval. Voor dat je het weet wordt je in de maalstroom van het werk meegezogen en komen we in de dagelijkse sleur terecht. De uren rijgen zich aaneen totdat het avond is en je weer naar huis gaat. Onderweg is het niet anders, velen van ons zitten dan in een dagelijkse file.

Hoe doorbreek je die sleur? Denk eens aan het begin van de dag toen je de gordijnen openschoof. Dat moment beleefde je intens omdat je niet aan het volgende moment dacht of aan het vorige. Je stond helemaal in dat moment en dat maakte dat de schoonheid ervan tot je binnenkwam. Wanneer je met een hoofd vol zorgen de gordijnen had opengeschoven dat was het mooie van de nieuwe dag niet tot je doorgedrongen. Zulke mooie impressies dringen pas tot je door als je ervoor openstaat.

Iets kan tot je doordringen als er ruimte in je hoofd is, als je hoofd als het ware leeg is. Je staat dan open  voor de indrukken van buitenaf of van de gedachten die vanuit je onderbewuste in je opborrelen. Als je de hele dag loopt te piekeren lukt dat niet. Piekeren over verleden en toekomst heeft trouwens helemaal geen zin, als je dat doet kap er dan zo snel als mogelijk mee. Piekeren betekent stilstand. Zorg dat je een "leeg hoofd" hebt.

Wat heb ik aan een "leeg hoofd"?
Wanneer je met een "leeg hoofd" aan een vergadering deelneemt (je hebt natuurlijk wel alle stukken van te voren grondig doorgenomen) en goed luistert dan zul je verbaasd staan over jezelf. Hoe zich dat manifesteert is bij iedereen anders. De een krijgt tijdens de vergadering briljante invallen, de ander wordt op ideeën gebracht die hij of zij later tot goede plannen of ontwerpen uitwerkt.
Het lege hoofd is eigenlijk een metafoor voor opperste concentratie. Het vergt wat oefening maar het is echt de moeite waard.
Het bewijs: ik begon deze schitterende nieuwe dag met een "leeg hoofd" en dit stukje rolde er als het ware vanzelf uit. Laat ons zien wat de rest van de dag ons brengt.