Inspiratie of discipline?

Moet je wachten op inspiratie voordat je iets gaat doen?

Het overkomt iedereen wel eens, je hebt een klus te doen en je hebt geen inspiratie. Je weet niet hoe je het aan zal pakken en je loopt er maar om heen te dralen. Ik heb het nu over min of meer creatieve activiteiten. Het maken van een programma voor een feestavond, het schrijven van een rapport of het maken van ontwerp. Soms kan  je er gewoon niet aan beginnen. Je ziet het eindresultaat nog niet voor je. Voor klusjes als de vloer vegen kan dat gevoel ook optreden, maar dan heb je gewoon geen zin.

Wachten tot het laatste moment, dan moet je wel.
Je moet een rapport schrijven maar de inspiratie blijft uit. Je gaat maar wat anders doen net zolang totdat je beseft dat je nu echt aan dat rapport moet gaan beginnen. Bewust of onbewust heb je genoeg spanning opgebouwd om tot een creatieve explosie te komen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik die tactiek wel eens heb toegepast. Altijd met succes, maar toch meestal net op het randje.
Het is een gevaarlijke tactiek want alle reserve is weg en uiteindelijk moet je de verloren tijd toch op de een of andere manier inhalen.

Het kan ook anders, gewoon beginnen.
Vergeet het idee van creatieve spanning en begin gewoon. Het begin is misschien een beetje stroef maar gaandeweg gaat het vlotter en komen de ideeën wel los. Stel je het eindresultaat voor, een rapport, een planning, een programma en begin dat beeld van het eindresultaat te ontrafelen in bijvoorbeeld een inhoudsopgave, afzonderlijke activiteiten of een structuur. Als je daar mee begint dan zul je zien dat je dan vanzelf in het werk wordt gezogen. Succes!