Ben je werkloos?

Vraag om een opwekkend verhaal.
Onlangs vroeg iemand naar aanleiding van mijn column Beperkende Zelfkennis of ik niet een opbeurend stukje wilde schrijven voor oudere werklozen. Ik vind dat geen gemakkelijke vraag. Zo'n opbeurend verhaal door iemand die zelf niet werkloos is, wordt snel een goedkoop verhaal. Maar om zo'n vraag om deze reden onbeantwoord te laten is ook gemakkelijk en goedkoop. Daarom reageer ik met deze column op de vraag.

Ik weet wel wat ontslag betekent.
In 1980 raakte ik mijn baan kwijt omdat mijn werkgever failliet ging. Binnen 3 weken had ik een nieuwe baan. In 2003 ontsloeg mijn toenmalige werkgever een paar duizend man, ik was één van hen, ik was toen ruim 58 jaar. Ik begon toen voor mijzelf en ik werk nu nog steeds als zelfstandige. Je zou kunnen denken dat de 2 keer dat ik ontslagen ben mij niet raakten. Dat is niet zo, het is buitengewoon onplezierig om ontslagen te worden maar dat hoef ik jou niet te vertellen.

Je bent ontslagen en wat nu?
De klap van een ontslag kan hard aankomen en de reacties van iemand die ontslagen wordt zijn begrijpelijk, woede, verdriet, radeloosheid, verslagenheid, om maar een paar emoties te noemen. Zulke emoties zijn normaal en daar hoef je je niet voor te schamen. Maar je moet er niet in blijven hangen. Probeer zo snel mogelijk te beseffen dat jij de innerlijke vrijheid hebt om je eigen reactie op gebeurtenissen te bepalen. Je bent in staat om je gedachten te sturen en de emoties te ontstijgen. Dat is geen psychologische theorie maar een heel praktisch beginsel, dat kan ik je uit eigen  ervaring verzekeren. Wanneer je daarvan overtuigd bent dan ben je in staat om de woede, het verdriet en zulke emoties te ontstijgen en je situatie nuchter onder ogen te zien.

Bekijk de werkelijkheid met een heldere blik.
Je bent ontslagen. Gun jezelf een korte periode van emotie als je daar behoefte aan hebt, maar blijf daar niet in hangen. Je schiet daar niets mee op. Probeer zo snel mogelijk je situatie zonder emoties te bekijken en vraag je af wat je mogelijkheden zijn. In het korte bestek van deze column kan ik geen handleiding van hoe weer aan het werk te komen.
Neem zelf snel actie, wanneer je zelf niet handelt dan wordt er voor je gehandeld en wat daarvan de gevolgen zijn heb je niet in de hand. Ga niet eerst 'vakantie' nemen, daarmee verlies je kostbare tijd.
Kijk of je als zelfstandige je brood kunt verdienen, laat je verbeelding eens de vrije loop, je kunt meer dan je denkt.
Wil je een baan zoeken, doe dat dan onmiddellijk. Wees niet al te kieskeurig. De eerste stap is er voor te zorgen dat je een baan hebt. Het is veel gemakkelijker om een andere baan te vinden wanneer je al een baan hebt dan als werkloze te zoeken.
Richt je blik naar de toekomst. Kijk niet in bitterheid achterom, dat brengt je niet verder. Verlies de moed niet. Het lukt anderen om zelf uit de put te klimmen en er is geen enkele reden om er van uit te gaan dat jij dat niet kunt.

Succes toegewenst in alles wat je doet!