Translate

Thursday, September 20, 2012

Ergerlijk dhimmi gedrag EU

EU veroordeelt film en negeert moorden.
De voorzitter van het Europese Parlement Martin Schulz, geflankeerd door 2 van zijn Arabische makkers, sprak een scherpe veroordeling uit over de Amerikaanse flodderfilm over Mohammed. Over de absurde en gewelddadige demonstraties van opgezweepte fanatici geen woord. Hij zei niets over de moord op de Amerikaanse ambassadeur in Libië en enkele anderen. Geen woord over de vrijheid van meningsuiting.

Dit is ergerlijk dhimmi gedrag.
De term dhimmi is de aanduiding voor niet-moslims die in een islamitische staat leven en een ondergeschikte positie innemen. In deze tijd slaat het woord op mensen die de islam in alles tegemoet willen komen om maar geen ruzie te krijgen. Dat is precies wat Schulz deed. Als hij over deze kwestie dan toch iets in het openbaar tegen zijn Arabische vrienden had willen zeggen, dan had hij ze moeten uitleggen dat wij hier vrijheid van meningsuiting hebben en dat de moorden en het haatgebrul een totaal ongepaste reactie zijn op een onbenullige flodderfilm. In plaats daarvan ging Schulz als een bange hond maar alvast op zijn rug liggen ten teken van overgave. Ergerlijk dhimmi gedrag.

Moeten we dan geen rekening houden met de gevoeligheden van moslims?
Natuurlijk, in het dagelijks leven zal ieder weldenkend mens tegenover anderen en dus ook tegen moslims een wellevende houding aannemen. Je gaat dus niet expres moslims beledigen. Met cartoonisten, cabaretiers en satirische schrijvers is het iets anders. Zij hebben een artistieke vrijheid en kunnen vrijelijk maatschappelijke en religieuze verschijnselen op de hak nemen. Ik herinner mij nog levendig de uitingen van wijlen Theo van Gogh (God hebbe zijn ziel) die zonder onderscheid de gelovigen op scherpe wijze op de korrel nam. Als christen onderging ook ik de geselingen van Theo. Ik moet eerlijk bekennen dat ik er vaak om moest lachen. Het hield je scherp en in die zin vervulde hij een nuttige functie, zoals de meeste van zijn collega's.
Een soortgelijke redenering geldt ook voor journalisten die misstanden rapporteren en die moslims niet graag willen horen. Dat is dan jammer voor moslims, ze moeten er maar aan wennen net zoals christenen en joden er al lang aan gewend zijn.

Dreigementen en moorden moeten we niet accepteren.
Aan moorden in Libië kunnen we helaas niet veel doen en aan het hatelijk gebrul in Pakistan en andere islamitische landen ook niet. We kunnen wel laten merken dat we er ons niets van aantrekken. Dat had Schultz, de niet door ons gekozen parlementsvoorzitter, moeten doen en zich niet als een dhimmi gedragen. Schande!

No comments:

Post a Comment